en
nitie gebaseerd op afwezigheid van Er, Pr en HEr-2,
maar methodologische inconsistenties en verschillende
afkapwaarden voor deze receptoren wereldwijd, leiden tot
variabiliteit in de definitie van dit subtype (4-10). richtlij-
nen van de
HEr2-positiviteit (11). Ook het aantal cellen dat aankleurt
behoort minstens één procent te zijn vooraleer men van
Er- of Pr-positiviteit kan spreken (onafhankelijk van de
sterkte van aankleuring) (11). Vals-positieve/negatieve re-
sultaten voor deze receptoren (tot 20%) en bijgevolg on-
terechte over- of onderbehandeling met endocriene/cyto-
toxische therapie kunnen zo vermeden worden (12, 13).
cytokeratines dateert van de jaren 80. Pas na de mole-
culaire revolutie op basis van het pionierswerk van Perou
begin deze eeuw werd deze term opnieuw in de kliniek
geïntroduceerd (3, 14, 15). De moleculaire term `
een profiel vertonen dat gelijkt op dit van basale/myo-
epitheliale cellen uit een normale borst. Gezien de com-
plexiteit van en kosten verbonden aan de moleculaire
techniek zijn er een aantal immunohistochemische bena-
deringen voorgesteld (16-20). Op basis van basale cyto-
keratines 5 en 6 en/of
(bv. CK14 en 17) zijn ook voorgesteld, maar tot op heden is
er geen gestandaardiseerde immunohistochemische defi-
nitie voor
versus de moleculaire definitie (
culaire basale compartiment behoort, zal toch 20-60 pro-
cent tot een ander intrinsiek (moleculair) subtype behoren
en dus een andere biologische entiteit hebben (18, 22-26).
Claudin-low borstkanker vormt een aparte entiteit van
tNB, met onder andere typisch met de BrCA-
40%) moleculaire
dat de complexiteit binnen tNB meer voorstelt dan
twee mesenchymale clusters (vooral genen betrokken in
celdifferentiatie, epitheliale-mesenchymale transitie en
groeifactoren), een immuunmodulatorcluster (opper-
alsook een luminale cluster (met androgeenreceptor-
signalen) (31).
genetica, de zogenaamde
genaamde
(< 40 jaar), bij Afro-Amerikaanse vrouwen en bij vrouwen
van zwarte afkomst (18, 32-36). Het heriditaire borst- (en
ovarium-) kankersyndroom op basis van BrCA 1-mutatie-
dragerschap is een bekende risicofactor voor tNB (37).
BrCA 1 is een tumorsuppressorgen dat tussenkomt in
DNA-herstel. BrCA 1-deficiëntie leidt tot genomische in-
stabiliteit en tumorgeniciteit.
Het risico op het ontwikkelen van borstkanker over het
leven is hoog (50-85%), maar sterk afhankelijk van de
leeftijd van de patiënt, hormonale invloeden (leeftijd
menarche), familiale predispositie en borstdensiteit (38).
Genetische variabelen (
procent van de borstkankers onstaan op een achtergrond
van BrCA 1-dragerschap is tNB,
hoge mitotische activiteit zijn klinische hints voor een
onderliggende BrCA 1-mutatie (42). Zelfs onder de leef-
tijd van 50 jaar zal de diagnose van tNB zonder familiale
positieve anamnese geassocieerd zijn met BrCA 1-positi-
viteit in 10 tot 30 procent van de diagnoses (43-45). Zelf
al wordt geen BrCA 1-mutatie gevonden, dan nog zal bij
20 procent van de vrouwen gediagnosticeerd met tNB een
(andere) afwijking gevonden worden in de BrCA-
een endocrien insensitieve ziekte bekend staat, er toch
een aantal hormonale associtiaties met deze vorm van
borstkanker bestaan. Zowel pariteit als jonge leeftijd bij
eerste zwangerschap verhogen het risico, maar borstvoe-
ding, langere duur van borstvoeding en toenemend aantal
kinderen die borstvoeding krijgen verminderen de kans op
het ontwikkelen van tNB (36). Sommige studies konden de
relatie tussen pariteit en tNB echter niet bevestigen (53,
54). Een toename van de zogenoemde
afhankelijk van de menopauzale status) (36).