background image
18
GUNAIKEIA
VOL 18 Nr 9
2013
Johan J. Mattelaer
Chez la femme, les fesses sont plus
grasses que chez les hommes. On peut
expliquer cet enrobage naturel pour des
raisons physiologiques et de société. Une
femme ronde incarnant la fécondité et
donc l'avenir de la race humaine (1).
Edward Lucie-Smith
terminologie
De bips is in feite een eigenaardige naam om de onderste
helft van de achterzijde van het lichaam aan te duiden. In
het Nederlands bestaan er weinig mooie synoniemen: de
billen, het achterste, het achterwerk, kont(je), zitvlak.
In het Engels spreekt men van
bottom, butt(ocks), posteri-
or; in het Duits van Po(backen), Hinten, Arsch; in het Frans
van
les fesses, cul, derrière, postérieur.
Etymologisch interessant is het feit dat het Franse
`les fes-
ses' afstamt van het latijnse woord fissura, dat spleet be-
tekent. Hier bedoelt men vooral de spleet en niet de aan-
palende welvingen. Ook het Franse woord voor borsten
­
`les seins' ­ komt van het latijnse sinus, wat opnieuw
verwijst naar de diepte tussen twee welvingen.
De billen worden gevormd door de
musculus gluteus
maximus (grote bilspier), de musculus gluteus medius, de
musculus gluteus minimus en vetweefsel.
Elk individu heeft er twee, in spiegelbeeld langs weerzijden
van de anus. Afwijkingen, zoals die wel eens voorkomen bij
sommige Siamese tweelingen, zijn zeer uitzonderlijk.
Het analoge lichaamsdeel bij veel zoogdieren wordt even-
eens de billen genaamd. De billen staan de mens toe recht-
op te zitten, zonder gewicht op de voeten te moeten zet-
ten, zoals veel viervoeters, bijvoorbeeld hond- en katach-
tigen, moeten doen om stabiel rechtop te zitten. Paarden
lukt dit zeer moeilijk, terwijl de aapachtigen, die dichter bij
de mens staan, daar beter in slagen.
De bips worden door velen beschouwd als een intiem deel
van het menselijk lichaam dat vaak enige gêne oproept.
Hoewel de aarsopening zelf anatomisch niet tot de billen
behoort, wordt ze meestal samen ermee genoemd, zoals
gat(je) en reet, poep, die gelden als
pars pro toto voor het
achterwerk.
Een pijnlijk pak slaag werd vaak op de billen gegeven om-
dat het daar minder schade kan aanrichten en wegens het
vernederende karakter van de ontbloting.
In de evolutie bestaat er bij de aapachtigen soms een rode
verkleuring van de bips wanneer ze bronstig zijn. Dit wijst
op een erotische aantrekkingskracht, doch deze prikkel
verdween in de evolutie naar de mensachtigen waarbij
de
coïtus a tergo verdween en de seksuele betrekkingen
met het aangezicht naar elkaar de regel werden. Hierover
schreef de zoöloog Desmond Morris in 2004: "
onze voor-
vaders copuleerden langs achter, zoals de andere prima-
A05
16N
De Drie Gratiën:
Fertiliteitssymbool? Esthetische
vormen? Erotische prikkel?
Johan J. Mattelaer
Uroloog te Kortrijk, Member History Office European Association of Urology
d
eel
1:
de
vrouwelijke
bips
in
de
kunst
,
van
de
prehistorie
tot
de
g
rieks
-r
omeinse
oudheid
D
it artikel bespreekt de vrouwelijke bips door de tijden heen. Meer specifiek hebben we het over de venusbeeldjes uit
de prehistorie, steatopygie bij bepaalde archetypische volkeren en de representatie van de vrouw ten tijde van het
oude Egypte, Griekenland en het Romeinse Rijk. In het tweede deel, dat zal verschijnen in het volgende nummer van
Gunaïkeia, bespreken we hoe de vrouw werd weergegeven in de middeleeuwse kunst, de rennaissance, ten tijde van de 18
e
-
en 19
e
-eeuwse schilders, en ten slotte, hoe ze door de moderne kunst in beeld wordt gebracht.