huisartsen en specialisten zakten
eind november af naar de Vrije
worden in Brussel' bij te wonen. "Allemaal
hadden ze er hun zaterdag voor opgeof-
ferd", blikt dr. Johan Buffels tevreden te-
rug. "Maar spijt zullen ze niet gehad heb-
ben, het wetenschappelijk niveau van het
congres was top en op de praktische orga-
nisatie was niets aan te merken."
lecht. Op het congres gunde hij de aan-
wezigen inkijk in de schat aan ervaringen
die hij daar opbouwde. "Brussel is een
blijken studenten trouwens steeds be-
ter te beseffen, de vraag is tegenwoordig
groter dan het opleidingsaanbod", vertelt
hij. "Als arts kom je er met verschillende
culturen in contact en krijg je er patiënten
van alle sociaal-economische klassen over
de vloer. Wat weinig mensen weten, is dat
Brussel ook de jongste grootstad van ons
land is, met een gemiddelde leeftijd van
minder dan 38 jaar."
mix van sociaal-economische bevolkings-
groepen maakt het werk er niet eenvou-
diger op, geeft Buffels toe. "Maar wie van
zijn plaats."
gen in Brussel is enorm zeker qua zie-
kenhuizen maar ze moeten beter op
elkaar afgestemd worden. "Iedereen gaat
in concurrentie met elkaar en voelt zich
geroepen om alles alleen te doen. En dat
bevordert de efficiëntie niet", aldus Buf-
op het vlak van gezondheid, is inzetten op
levensstijl en preventie. En dat doe je door
de zichtbaarheid en de toegankelijkheid
van de eerste lijn te verbeteren, niet door
te investeren in spitstechnologie."
geen gemakkelijke zaak voor zorgverle-
ners, vervolgt Buffels. "De Vlaamse aanpak
is niet altijd dezelfde als de Waalse, denk
bijvoorbeeld aan het screeningsprogram-
ma voor colonkanker. De politiek is van
mening dat de patiënt zelf moet kiezen
welke aanpak hij of zij wil, maar dat is niet
evident. En dit is slechts één voorbeeld, ik
ben er zeker van dat bij het omzetten van
de zesde staatshervorming van theorie
naar praktijk er nog een pak meer moei-
lijkheden op zullen duiken."
heid, met de hulp van de vier Vlaamse geneeskundefaculteiten,
het congres `Arts worden in Brussel'. Bedoeling? De Vlaamse
geneeskundestudenten warm maken voor een stage in onze
hoofdstad. "Om van andere culturen te proeven, hoeven ze de
grens niet over te steken", getuigt Johan Buffels. "Brussel bruist
van de multiculturaliteit."
manier om winst te
boeken op het vlak van
gezondheid, is inzetten
op levensstijl
en preventie."
berg, Walter Renier en Erika Vander
Meersch en gewezen bestuurder dr.
gen van het nieuwe wachtdienstenplan
van minister Onkelinx. Nergens is er de
garantie dat wie in Brussel het centrale
oproepnummer 1733 zal beantwoorden,
effectief tweetalig zal zijn, klinkt het. Meer
oproepcentrum willen toevertrouwen aan
het Franstalige Médi-garde. "Zo dreigen
we weer een systeem te krijgen waarbij
de patiënt aan de telefoon in de eerste
plaats te horen krijgt: `Vous ne parlez pas
le français?'."
Volgens huidig BHAK-voorzitter dr. Anne-
mie Deleenheer is die vrees ongegrond. "De
operatoren worden van de dienst 100/112,
die niets te maken heeft met Médi-Garde.
Aan de bevoegde instantie voor het plan
1733 hebben we trouwens al onze be-
zwaren en bekommernissen overgemaakt,
en we waken daarbij over de permanente
toegankelijkheid tot Nederlandstalige zorg,
van telefoonoperator tot wachtarts."
huisartsenwachtdiensten voor staan, be-
kijkt het viertal met argusogen. Het plan
is om het aantal wachtposten in Brussel
vanaf volgend jaar van vier naar zes op
te trekken en de geografische spreiding
te herzien. "De Vlaamse huisartsenkring
wordt daarbij als het ware verplicht om
samen te werken met de Franstalige kring,
terwijl het bekend is dat ten hoogste 10
à 20% van de Franstalige huisartsen min
of meer behoorlijk Nederlandskundig is",
stellen ze. "En dus is het risico dat Ne-
derlandstalige patiënten geconfronteerd
worden met een arts tegenover wie ze
zich moeilijk kunnen uitdrukken, groot."
Maar van een verplichte samenwerking is
allerminst sprake, reageert dr. Deleenheer.
"Tijdens de laatste ledenvergadering heeft
de huidige bestuursraad het uitdrukkelijke
handelen over de samenwerking. De BHAK
beslist dus zélf om constructief verder te
werken aan een gemeenschappelijke orga-
nisatie van de wachtdienst met de FAMGB,
op voorwaarde dat aan een aantal eisen
voldaan wordt. En een van die condities is
dat dit project tweetalig moet zijn", aldus
de BHAK-voorzitter. "Voor alle duidelijk-
heid: een fusie van beide kringen is niet
aan de orde. Zowel de BHAK als de FAMGB
wenst zijn eigen identiteit te behouden."
"De drie erevoorzitters hebben hard ge-
werkt om een Vlaamse wachtdienst in
Brussel mogelijk te maken ere wie ere
toekomt en ik begrijp hun ongerustheid
dan ook. Maar ze is voorbarig", sluit Del-
eenheer af. "Wij onderhandelen volop om
van beide dossiers full-option, toekomst-
gerichte, tweetalige projecten te maken.
De BHAK blijft trouw aan zijn constante
bezorgheid voor elke Brusselse patiënt, in
het bijzonder de Nederlandstalige patiënt.
We kunnen niet elke Brusselse (huis)arts
verplichten om tweetalig te worden, en
vaak eindigt onze tweetalige zorgverle-
ning voor de deuren van de spoedgeval-
lendienst. Maar door constructief naar op-
lossingen te zoeken en te onderhandelen,
maken we andere oplossingen mogelijk."
is conditio sine qua non"
Brusselse Huisartsenkring en een gewezen bestuurslid hun on-
vrede over de evolutie van de huisartsenwachtdiensten in Brus-
sel, waardoor Nederlandstalige patiënten in de kou zouden te
staan komen. Huidig voorzitter dr. Annemie Deleenheer begrijpt
die bekommernis, maar waakt er samen met haar bestuursraad
over dat het zo'n vaart niet zal lopen.