background image
I
15
Medi-Sfeer
432
26 december 2013
FARMA
FORUM
Medi-Sfeer
432
26 december 2013
Anogenitale infecties door het humane
papillomavirus (condylomata, cervicitis) zijn
momenteel de frequentste seksueel overdraagbare
aandoening. De incidentie stijgt gestaag.
Dergelijke infecties komen overwegend voor
in de leeftijdsgroep van 16-25 jaar. Het is nu
duidelijk bewezen dat bepaalde papillomavirussen
een centrale rol spelen bij de pathogenese
van baarmoederhalskanker. De incidentie van
baarmoederhalskanker is weliswaar gedaald dankzij
screening met een baarmoederhalsuitstrijkje, maar
baarmoederhalskanker blijft een groot probleem voor
de volksgezondheid. Jaarlijks worden er wereldwijd
500.000 nieuwe gevallen gediagnosticeerd. Er bestaat
nog geen in opzet curatieve behandeling. Tegen die
achtergrond zou micro-immunotherapie een rol
kunnen spelen. Via een specifieke formule kan micro-
immunotherapie het HPV uitroeien en het evenwicht
van het immuunsysteem herstellen. Dr. Diego Jacques
Grauwet (Gynaecologie, Madrid) heeft dat in een
recent artikel aangetoond met 2L®PAPI.
Diego Jacques Grauwet, homeopaat
sinds het begin van de jaren tachtig,
heeft daarna de gelegenheid
gehad om zich in te wijden in de
micro-immunotherapie. Vanwaar
die belangstelling voor micro-
immunotherapie in het algemeen en
HPV in het bijzonder?
Dr. Grauwet: Als gynaecoloog in een kliniek dicht bij
Barcelona heb ik vaak verdachte baarmoederhalsletsels
gezien. Ik wist niet goed wat ik daarmee moest beginnen
voor ik 2L®PAPI ontdekte, althans niet met de vele letsels
die niet vanzelf genazen. Ik heb snel succes geboekt. In
een studie bij 35 patiënten van wie er 4 moesten worden
uitgesloten, heb ik een indrukwekkend responspercentage
verkregen: 90%. Ter herinnering, in voorkomend geval
dient micro-immunotherapie om te verhinderen dat het
HPV zich zou vermenigvuldigen en nieuwe cellen zou
infecteren, om de respons van de T-cellen te verbeteren
via een verhoging van het aantal antigeenpresenterende
cellen en om de immunologische functie weer in evenwicht
te brengen door controle van de chronische ontsteking
(die laatste werkt verkankering in de hand) (1).
Kan je echt spreken van uitroeiing?
Zeer zeker. Papillomavirussen zijn kleine dubbelstrengig-
DNA-virussen (net zoals herpes- en adenovirussen), die
geen enveloppe hebben en die huidepitheelweefsels of
het slijmvlies van de anogenitale tractus infecteren.
De contaminatie gebeurt doorgaans via direct contact,
seksuele weg of huidletsels. De laatste vijftien jaar
werden meer dan 100 HPV-serotypes geïndentificeerd in
huid- en slijmvliesletsels, waarvan er 28 een specifiek
genitaal tropisme hebben. Sommige van die virussen
houden een laag risico in en hebben een gering oncogeen
potentieel. Dat is het geval voor HPV6 en HPV11, die
vaak worden teruggevonden in genitale condylomata.
Andere HPV zoals HPV16 en HPV18 houden een hoog
risico in en spelen een rol bij de pathogenese van
baarmoederhalskanker.
DNA-virussen blijven in hun episomale vorm in volledige
rust in de celkern. Als de immuniteit verzwakt of bij
een chronische ontsteking kunnen ze echter `tot leven
komen'. 2L®PAPI brengt de replicatie weer tot niveau
0. Dat kan gemakkelijk worden aangetoond met een
PCR. Maar wij hebben vastgesteld dat ook de cytologie
normaal wordt, met verdwijnen van de dysplasie na
4-6 maanden. Wij hebben vastgesteld dat het HPV18
sneller en beter reageert dan het HPV16. Dat laatste
is verantwoordelijk voor de zeldzame `mislukkingen'
doordat het persisteert of doordat HPV35 verschijnt als
HPV16 toch verdwijnt.
Wat doet u dan?
Ik aarzel nooit om de behandeling voort te zetten tot
het virus is uitgeroeid. Het zwaarste geval dat ik me
herinner, is dat van een patiënte die al twee conisaties
had ondergaan en bij wie alleen nog een hysterectomie
kon worden uitgevoerd. Dat is toch niet niets bij een jonge
vrouw. Ik heb die vrouw dan behandeld met 2L®PAPI en in
één jaar tijd is ze geëvolueerd van een CIN3-stadium naar
een niet-gespecifieerde dysplasie (ASCUS). Die vrouwen
komen overigens niet meer in aanmerking voor vaccinatie
en je moet ze dus andere oplossingen aanreiken.
Bij sommige patiënten behalen we geen resultaat. Dat
is meestal zo bij vrouwen die niet stoppen met roken
(roken vermindert de immuunrespons) of die verder de pil
innemen. Hormonale anticonceptiva kunnen immers een
chronische ontsteking in de hand werken. Het gebeurt
ook dat ze een andere, intercurrente infectie vertonen,
die je dan moet behandelen. Als je die voorzorgen neemt,
genezen de patiënten doorgaans allemaal.
Wat zegt u de vrouwen die u
behandelt?
Ik zeg hun dat ze niet bang moeten zijn omdat niet
het virus alleen gevaarlijk is (de infectie is doorgaans
asymptomatisch), maar wel de chronische ontsteking.
2L®PAPI heeft als voordeel dat het zowel inwerkt op de
ontsteking als op het virus zelf. Het HPV heeft maar 8
genen en maakt gebruik van de inflammatoire omgeving
om zich te vermenigvuldigen. Bij een chronische ontsteking
treedt meestal immunologische tolerantie op als gevolg van
de productie van interleukine-2. Dit heeft als gevolg dat
de regulerende T4-lymfocyten, die ervoor moeten zorgen
dat de ontsteking niet op hol slaat, niet in gang schieten
en dus niet de immuunrespons afremmen zoals ze zouden
moeten doen. De formule van 2L®PAPI bevat een zeer
hoge dilutie van cytokines of communicatiefactoren om
het ontstekingsproces af te remmen. De formule bevat ook
specifieke nucleïnezuren (SNA®) die direct inwerken op
virale eiwitten die zorgen voor de integratie van het HPV-
virus in ons genoom. Daardoor kan het virus zich niet meer
vermenigvuldigen of andere cellen besmetten. Die specifieke
nucleïnezuursequenties (SNA®) zijn gericht tegen de HPV-
serotypes 6, 11, 16, 18, 31, 33. Concomiterend gebruik van
een modulerende dilutie van ciclosporine A zal een invloed
hebben op het p21-eiwit en vermindert zo de celproliferatie
(die laatste neemt sterk toe bij een HPV-infectie), terwijl
de remmende dilutie de immunosuppressie tegengaat
zodat het HPV minder goed aan het immuunsysteem kan
ontsnappen. Volgens mijn resultaten voorkomt de formule
2L®PAPI de inbouw van HPV-virussen in het genoom van
cellen die nog niet geïnfecteerd zijn. Uit mijn dagelijkse
praktijk blijkt dat 2L®PAPI het eerste geneesmiddel is dat
actief is tegen HPV.
Last but not least, de combinatie van 2L®PAPI met een
homeopathische behandeling blijkt nog beter te werken.
Referentie
1.
Grauwet D. Rev Med Homeopat 2011;4(3):103-5.
HUMAAN PAPILLOMAVIRUS
2L®PAPI, een elegante oplossing
om conisatie en agressieve
behandelingen te vermijden
Opgetekend door dr. Dominique-Jean Bouilliez
MS7500N
MS7500N.indd 1
19/12/13 09:39