¤u epilepsi, s>k gözlenen, hastalar>n günlük aktivitelerini k>s>tlayan ve yaflam-
lar>n> tehdit edebilen önemli bir sa¤l>k sorunudur. Eski ça¤larda do¤a üstü
güçlere atfedilen epilepsi, ilk kez Hipokrat taraf>ndan beyin kökenli bir klinik
bulgu olarak nitelendirilmifltir. Ondokuzuncu yüzy>l sonlar>nda Dr. J. H. Jak-
son ve 20. yüzy>l sonlar>nda International League Against Epilepsy (Uluslara-
ras> Epilepsi ile Savafl Derne¤i-ILAE) epileptik nöbetleri sistematik bir flekilde
s>n>flayarak epilepsi ile ilgilenen hekimlerin klinik prati¤ine önemli katk>larda
bulunmufllard>r. Son dönemlerde yap>lan deneysel ve klinik çal>flmalar ile epi-
leptogenez ve iktogenezin köfle tafllar>n>n ortaya konulmas> da epilepsi pato-
fizyolojisinin daha iyi ayd>nlat>lmas> ve moleküler düzeydeki olas> tedavi he-
deflerinin belirlenmesi aç>s>ndan önemlidir.
lardan epilepsi ile ilgili en son geliflmelere kadar genifl bir yelpazeyi kapsayan
de¤erli bir baflvuru kayna¤>d>r.
yenlerin kullanmas> gereken semiyoloji, ayr>c> tan> ve takip için uygulanabile-
cek tan>sal giriflimler, tedavi seçenekleri ve düzenli olarak izlem gerektiren pa-
rametreler özetlenmifltir. Ayr>ca epileptik sendromlar, yafl gruplar>na göre ay-
r>nt>l> bir flekilde irdelenmifltir. Çeviri ekibimiz taraf>ndan dikkatlice Türk-
çe'ye çevrilen el kitab>n>n "Antiepileptik
formülasyonlar> da içerir tarzda ayr>nt>land>r>lm>flt>r. Epilepsi El Kitab>'n>n
tüm meslektafllar>m>za yararl> olmas> ve klinik pratiklerine katk>da bulunma-
s> dile¤iyle...