bilir. Bu organizmalar uvea tabakas>n>n farkl> k>s>mlar>nda enflamasyona neden olabildik-
leri için; bu bölüm, üveite neden olan organizmalar temel al>narak düzenlenmifltir ve uy-
gun bölümlerde, intraoküler enflamasyonun anatomik bölgelerine göre de alt gruplara
ayr>lm>flt>r. Her organizma için en s>k tutulan primer enflamasyon bölgesi belirtilmifltir.
Baz> enfektif ajanlar, örne¤in herpes simpleks virüsü gibi, ön ve/veya arka üveite neden
olabilir. Sfiliz, Lyme hastal>¤>, onkoserkaryazis gibi di¤er baz> hastal>klar da genellikle pa-
nüveite neden olurlar.
Cilt 8, Yüzey Hastal>klar> ve Kornea kitab>nda herpes simpleks virüs (HSV) ve varisella-zos-
ter virüsü (VZV) ayr>nt>l> olarak tart>fl>lm>flt>r (fiekil 7-1, 7-2, 7-3). Herpes virüsleri ile orta-
ya ç>kan iritis genellikle keratoüveit fleklindedir, bazen anterior üveit keratit görülmeden
de ortaya ç>kabilir. Pek çok vakada, enflamasyon kronik hale gelir. Kronik tek tarafl> iri-
dosiklit tablosunda, hastal>¤>n deri bulgular> geçmiflte ortaya ç>km>fl ya da baflvuru s>ra-
s>nda minimal olsa da, VZV enfeksiyonu ay>r>c> tan>da göz önünde bulundurulmal>d>r.
Baz> hastalarda iridosiklit hiçbir deri bulgusu olmadan da geliflebilir (varisella-zoster sine
herpete).
da deri veziküllerinin görülmesi nazosiliyer sinirin tutuldu¤unu gösterir (Hutchinson ifla-
reti) ve bu durumda gözün etkilenme olas>l>¤> daha yüksektir (Bkz. fiekil 7-1). Hastalar>n
ço¤u asemptomatiktir fakat prospektif olarak muayene edildiklerinde neredeyse %40 has-
tada iritis görülür.
terokromik iridosiklitte ve toksoplazmoziste de görülür. Bu stellat keratik presipitatlar,
Hastal>klar>