trends | 20 Revival van de manchetknoop door Walter Ego Voor de oorsprong van de manchetknoop dienen we terug te gaan tot de aanvang van de zeventiende eeuw. De adel en de rijke bourgeoisie gebruikten, in tegenstelling tot de gewone burger die het moest doen met lintjes of kanten hemdsboorden, opvallende sierlijke knoopsluitingen. Vaak waren ze vervaardigd uit edelmetaal zoals goud of zilver voor de sluiting van de manchetten van het overhemd. Veelal waren ze voorzien van het wapenschild of het familie-embleem van de drager. In de loop van de negentiende eeuw werd de manchetknoop ook stilaan populair wij de gewone burgerij. Vooral in de beginjaren van de twintigste eeuw kende dit kleinood, onder meer als gevolg van de massaproductie tijdens de industriële revolutie, een zeer grote bijval. Uit die tijd stammen dan ook zeer fraaie en kleurrijke exemplaren. Gekende modehuizen zoals Tiffany en Cartier drukken hun stempel op dit accessoire en inspireren zich gretig op de stijlkenmerken van die tijd. In veel gevallen waren ze voorzien van edelstenen, gravures, initialen, parelmoer en emaildecoratie. Gaandeweg is de manchetknoop in de verdere loop van de twintigste eeuw uit het modebeeld verdwenen. Omdat het overhemd met stijve manchet in grote mate in onbruik geraakte, vervangen werd door het hemd met knoopjessluiting en door de komst van minder formele kledinggewoonten nam de behoefte aan manchetknopen alsmaar af. Enkel bij het dragen van een smoking of een jacquet hield de manchetknoop stand.