advertorial | 16 Echt of vals door Walter Ego Oude juwelen hebben vaak een hele lijdensweg afgelegd om de tand des tijds te trotseren. Sommige hebben daarbij weinig averij opgelopen en kunnen als het ware in één oogopslag door de specialist getaxeerd worden. Andere daarentegen komen gehavend uit de strijd. Vooral deze laatste kunnen dikwijls tot onthutsende vaststellingen leiden. Elkan Wijnberg Waardevol of waardeloos De grens tussen ‘waardeloos’ en ‘waardevol’ is niet altijd evident. Als het gaat over antieke juwelen dan kan er een hemelsbreed verschil liggen bij het maken van een waardeoordeel. Tot op zekere hoogte is de juwelier meestal in staat om een eerste oordeel te vellen over de waarde van een (antiek) juweel. Toch is het enkel en alleen de specialist die over de vereiste deskundigheid beschikt om exact de waarde van een oud juweel vast te stellen. ‘Zo kreeg ik enkele jaren geleden een partij ‘oud goud’ aangeboden door een juwelier’, vertelt ons Elkan Wijnberg van de Antwerpse firma ADIN. ‘Allemaal goed voor de smelt was het oordeel van die juwelier. Bij nader inzien zat er een bijna onopvallend en onooglijk ringetje tussen. Het was beschadigd en onderaan bijna helemaal doorgebroken. Binnenin merkte ik enkele merkwaardige stempels op die ik onmiddellijk als authentiek herkende: ‘Amsterdam 1669’… een unieke Amsterdamse barokring dus uit de zeventiende eeuw. Niet alleen ikzelf, maar ook de juwelier die me de partij aanbood was blij verrast want met zulke ontdekkingen krijg je snel een waardevermeerdering van vier, vijf, zes of zelfs meer maal de prijs van oud goud’. Goede en slechte namaak ‘Ook in de andere richting kan de beoordeling door een specialist het verschil betekenen. Elkan Wijnberg geeft hiervan een overtuigend voorbeeld. ‘Er is tegenwoordig behoorlijk wat interesse voor originele art-deco juwelen. Maar tussen het koren zit heel wat kaf, want omwille van hun populariteit worden er van deze juwelen vanuit het Verre Oosten heel wat vervalsingen in de markt gebracht. Voor de niet-kenner ogen ze meestal mooi en echt. Bij nader onderzoek blijkt, onder meer aan de hand van het slijpsel van de diamanten en de afwerking, dat ze geenszins als echt en waardevol kunnen bestempeld worden. Vervalsingen zijn vaak gemaakt met de oppervlakkige stijlkenmerken van echte juwelen door mensen die daar helemaal geen verstand van hebben. Vervalsers gaan dus quasi nooit voor honderd procent in op de echte stijlkenmerken. Ze zijn er alleen maar op uit om snel geld te verdienen. Voor de kenner verraadt de achterzijde meestal al een groot deel van het verschil tussen wat echt en vals’, besluit Elkan Wijnberg zijn verhaal. www.adin.be