verdichting van twee derde
van de long (Figuur 1)
opsporing van een longhaard, is het nuttig
ook een echografie uit te voeren.
Terloops weze vermeld dat een profielrönt-
genfoto weinig informatie oplevert en dus
de extra stralingsdosis niet wettigt.
Een dergelijk beeld wordt zeker veroor-
zaakt door een haard van alveolaire ver-
dichtingen en er is ook nagenoeg zeker een
pleura-uitstorting. Het is dan belangrijk de
relatieve bijdrage van die twee componen-
ten te evalueren. Vaak stoten we toch op
verrassingen bij vergelijking met de stan-
daardröntgenfoto.
Eén van de verklaringen daarvoor is dat bij
jonge kinderen en op de intensive care foto's
in rugligging worden genomen, waardoor
de vochtuitstorting zich achteraan over de
long kan verspreiden.
diair echogene zone met een vasculogram
bij doppleronderzoek en een luchtbroncho-
gram (Figuur 2). Op grond daarvan kan een
verdichting gemakkelijk worden onderschei-
den van een empyeem.
echografie een semikwantitatief idee geven
over de grootte van de pleura-uitstorting
(maar nooit een cijfermatig volume), maar
ook informatie over de aard van de vocht-
uitstorting.
de huid worden aangeduid.
sonoor zijn (Figuur 3) of fijne (Figuur 4) of
dikke tussenschotten (Figuur 5) vertonen.
Een zeer echogene uitstorting wijst op een
empyeem.
Het toestel moet worden afgesteld voor
een optimale analyse van de inhoud, d.w.z.
voldoende gain.
tieve analyse van de uitstorting kunnen we
uitmaken hoe een eventuele drainage het
best wordt uitgevoerd. Naargelang van het
type vochtuitstorting kan de arts beslissen
of een gewone punctie kan volstaan dan wel
of eerst urokinase moet worden gegeven, of
eventueel chirurgie geïndiceerd is
sche constanten geeft in die indicaties zeer
weinig informatie. Op een CT-scan kan je
de hydrische dichtheden in de uitstorting
moeilijk onderscheiden van tussenschotten.
De resolutie bij echografie is altijd veel beter.
een echografie van de thorax is, gebeurt
het niet zelden dat er ten onrechte een
CT-scan wordt uitgevoerd (met de daar-
mee samenhangende stralingsdosis) voor
evaluatie van paramediane verdichtingen
in het mediastinum, die dan een thymus
en banaal blijken te zijn.
De gebruikelijke radiologische criteria om de
thymus te herkennen op een standaardrönt-
uitzonderingvanechocardiografie)omdatdeluchteenmuurvormt,diede
zeerwaardevolleinformatieverschaffen.Alsdebeeldenopeenstandaardrönt-
genfotobijkinderenmoeilijkteinterpreterenzijn,gaathetzeldenomkleine
beeldeninhetmiddenvandelongen.Diebeeldenzijnsowiesoomgevendoor
lucht,diedeultratonennietdoorlaat.Vakerbetrefthetechtergrotebeelden
meteengoedpleuraalcontact,diezichgoedlenenvoorechografischonderzoek.