background image
Bloedvaten, Hart, Longen
n
Vol 18
n
Nr 7
n
2013
30
bij wie geen enkel coronair letsel kon wor-
den vastgesteld tijdens het onderzoek, een
overleving zonder acute cardiale events of
cardiale events van om het even welke aard
hadden van 100%. Voor dr. Andreini, "zijn
deze voortreffelijke resultaten bijzonder inte-
ressant omdat ze suggereren dat een coronaire
angioscan het mogelijk maakt om diabetes-
patiënten met een laag risico te identificeren.
Dat stelt de arts in staat om zijn patiënt gerust
te stellen over zijn coronaire risico's met een
garantie van ten minste vijf jaar."
De risicogroepen
De overleving zonder acute of andere car-
diale events bedroeg respectievelijk 78%
en 56% in de groep patiënten die op het
onderzoek niet-stenoserende coronaire
laesies vertoonden. Zoals we konden ver-
wachten, werd de minst gunstige prognose
vastgesteld in de groep patiënten met ste-
noserende laesies: hun overleving zonder
acute events bedroeg 60% en 16% voor
alle soorten cardiale events.
Risicofactoren
Bovendien bracht een multivariate analyse
een aantal situaties aan het licht die een
risicofactor vormen voor het optreden van
acute cardiale events bij deze patiënten
zonder cardiale antecedenten bij wie coro-
naire laesies werden vermoed. Het betreft
drietakslaesies 50%, die het risico ver-
vijfvoudigen, laesies van de linkertruncus
coronarius 50% (eveneens maal 5), en ook
het aantal segmenten met aanwezigheid
van niet-verkalkte plaques (verhoging van
het risico met 84%), gemengde (verhoging
van het risico met 39%) of verkalkte seg-
menten (verhoging van het risico met 62%).
De discussie die werd gevoerd na deze
presentatie was bijzonder interessant. De
moderator van het symposium, Dr. William
Cefalu (Bâton Rouge, Louisiana), wees erop
dat in principe zowel de ACC als de AHA,
alsook de Amerikaanse vereniging voor ra-
diologie aanbevelingen hebben geformu-
leerd tegen het gebruik van de angioscan
als hulpmiddel voor de screening, en in het
bijzonder bij asymptomatische patiënten.
"Gezien de frequentie, de vroege verschijning
en de significant zwaardere ernst van cardio-
vasculaire complicaties bij diabetespatiën-
ten"
, zo antwoordde dr. Andreini, "ben ik er
niet van overtuigd dat deze aanbevelingen
zijn aangepast aan diabetici. Experts zijn ui-
teraard bezorgd over de onnodige blootstel-
ling aan straling, maar die is gering en werd in
onze studie geëvalueerd op ongeveer 8mSv.
Bovendien is aangetoond dat diagnostische
procedures waarbij weinig of geen straling
wordt gebruikt, nauwkeurigheid missen"
.
Voor dr. Cefalu zijn er nog twee obstakels
voor een veralgemening van deze vorm van
screening bij diabetici. Enerzijds de evalu-
atie van de kostenbatenverhouding ­ maar
dat kan worden onderzocht ­ en anderzijds
de reproduceerbaarheid van de technische
omstandigheden en de omstandigheden op
het vlak van wetenschappelijke expertise
van de studie ­ wat volgens hem een mis-
sion impossible
is omdat het materiaal en
de expertise enorm verschillen van centrum
tot centrum.
Referentie
Andreini D., ADA Diabetes Care Symposium, Exposé CT-SY20,
ADA 2013, Chicago, 22/06/2013.
Grondige analyse van de
Look AHEAD-studie
D
eLookAHEAD-studiewerdinsep-
tember 2012 stopgezet, na een
follow-upvanbijna10jaar,omdatdein-
cidentievancardiovasculaireaccidenten
bijzwaarlijvigetype2-diabetespatiënten
nietsignificantwasgedaalddooreen
agressieve,gecontroleerdeinterventie
indelevenswijze(voedingenlichaams-
beweging).Tochbiedtdezestudieveel
informatieoverhetbelangenhetnut
vanmaatregelenomdelevenswijzevan
dezepatiëntenteverbeteren.
Om het kind niet met het badwater weg te
gooien, heeft een panel onderzoekers van de
Look AHEAD-studie in een sessie van bijna
twee uur interessante gegevens gepresen-
teerd over de vermagering, de vermindering
van de cardiovasculaire risicofactoren en
bepaalde microvasculaire complicaties, het
risico op depressie en de levenskwaliteit.
Twee strategieën
Dr. Rena Wing van de Brown University
zei (1) dat de Look AHEAD-studie (Action
for HEAlth Diabetes
) een onafhankelijke
interventiestudie was, die op touw werd
gezet door het NIH (National Institut for
Health
). In die studie werden 2 strategieën
omtrent de voeding en lichaamsbeweging
vergeleken bij 5.145 zwaarlijvige type 2-
diabetespatiënten (BMI > 35). Het ging met
name om een agressieve, gecontroleerde
strategie (1.200-1.800kcal/dag en 175 mi-
nuten lichaamsbeweging per week) onder
begeleiding van diëtisten en sportcoaches
met voorts ook wekelijkse sessies om de pa-
tiënten te informeren en te motiveren. Deze
werd vergeleken met een klassieke strategie
bestaande in de gebruikelijke adviezen en
een klassieke follow-up door de huisarts.
Het primaire eindpunt van de studie was
een samengesteld eindpunt van cardiovas-
culaire accidenten (overlijden, niet-fataal
CVA, niet-fataal myocardinfarct en zieken-
huisopname wegens angina pectoris).
Vermagering
De meest interessante resultaten volgens
dr. Wing betreffen de impact van de agres-