de planning van het medisch aanbod extrapoleren
naar België dan is er een onrealistisch hoge toename
van het aantal artsen nodig", aldus professor Renaat
Peleman, hoofdarts in het UZ Gent, in een recente
uiteenzetting over de contingentering.
Meer precies zou dit betekenen dat er in België
over 15 jaar, in 2028, een behoefte is aan 21.239
huisartsen (plus 46% tegenover 2010) en aan
41.740 specialisten (plus 59%)! Het model houdt
rekening met demografische, epidemiologische
en sociaal-culturele ontwikkelingen. De hamvraag
is volgens Peleman echter in welke mate
specialisten in de nabije toekomst werkzaamheden
kunnen overdragen aan andere artsen of aan
verpleegkundigen. Bovenstaande extrapolatie
gaat immers uit van het scenario "geen
taakherschikking", waarbij dus een maximaal aantal
artsen nodig is. Overigens zouden er volgens dit
model ook in Nederland duizenden artsen moeten
bijkomen. Bij de noorderburen zouden tegen 2028
27% meer artsen een vervolgopleiding dienen te
te voldoen zijn er in 2028 minstens 25.337 specialisten nodig (plus 47%).
geconfronteerd zullen worden met kritische tekorten in het medisch aanbod. Zowel in de globale groep van gezondheidswerkers
als bij bepaalde beroepen en medische specialismen. "In 2009 waren 30% van alle artsen in de EU ouder dan 55 jaar," aldus Peleman.
"Tegen 2020 verwacht men dat meer dan 60.000 artsen (3,2% van het totale aantal artsen in Europa) jaarlijks op pensioen zal gaan.
Neemt men artsen, tandartsen, apothekers, kinesitherapeuten en verpleegkundigen samen dan is er in 2020 een tekort van 970.000
beroepsbeoefenaars. Wat impliceert dat 13,8% van de benodigde zorg niet kan ingevuld worden."
geestelijke gezondheidszorg
telijke gezondheidszorg. Naast belangrijke
initiatieven gericht op de vermaatschap-
pelijking van de zorg (artikel 107) wordt
er nu fors ingezet op het verbeteren van
de kwaliteit van de geboden zorg. Het
Institute of Medicine (IOM, 2001) om-
schrijft kwaliteit van zorg als "the degree
to which health services for individuals and
populations increase the likelihood of de-
sired health outcomes and are consistent
with current professional knowledge". De
hoeksteen van een sterk kwaliteitsbeleid
is het ontwikkelen van valide kwaliteits-
indicatoren, van meetinstrumenten die
relevante aspecten van de geboden zorg
kunnen kwantificeren. Deze evolutie sluit
naar het gebruik maken van Routine Out-
come Monitoring (ROM)-processen.
Door belangrijke aspecten binnen de
geestelijke gezondheidszorg (bijvoor-
beeld de mate van continuïteit van zorg,
aspecten van patiëntveiligheid...) beter
in kaart te brengen en op te volgen kun-
nen verbeteringstrajecten concreter op
de rails worden gezet. Het creëert ook
een belangrijke cultuur van transparan-
tie. Laten zien wat je doet en wat daar-
van de effecten zijn, is essentieel binnen
de moderne gezondheidszorg. Ook
binnen de geestelijke gezondheidszorg
is deze transparantie broodnodig. Dit
zowel in het belang van de patiënt, zijn
voor het brede publiek. Duidelijkheid
en heldere communicatie over wat de
sector doet en hoe ze evolueert zal in
belangrijke mate bijdragen tot een be-
tere en realistischere maatschappelijke
perceptie op geestelijke gezondheids-
zorg als geheel.
Met de start van dit project heeft de
hele sector de handschoen opgenomen.
Belangrijk en uniek in het zorglandschap
in Vlaanderen is dat alle vormen van zorg-
voorzieningen participeren. Dit maakt het
een zeer innovatief en uitermate uitda-
gend project.
Jo Vandeurzen over de kwaliteitsindica-
toren in de geestelijke gezondheidszorg
op pagina 6.
voor Belgische
toeristen